Rozdział 21

*Lisa*
Akurat prostowałam włosy, gdy usłyszałam jakieś krzyki. Olałam to, bo w tym domu zawsze ktoś drze morde – normalka. Trzaśnięcie drzwiami tak mocno, że ściany zadrżały trochę mnie zdziwiło. Opuściłam łazienkę i wyszłam na korytarz. Każdy stał zdezorientowany nie wiedząc o co chodzi. Liam był w pokoju i gadał z Harrym. No tak… Pierwsza kłótnia… Wiedziałam, że to raczej nic poważnego, bo Julia czasem nie panuje nad emocjami, wszystko się wyjaśni. W pewnym momencie Hazza wybiegł z sypialni mijając nas bez słowa. Machnęłam na to rękę i wróciłam do układania włosów. Słyszałam jak pozostali jeszcze dyskutują, ale ja postanowiłam się potem wypytać o wszystko dokładnie Jull.
*Zayn*
- O co poszło…? – zadawałem sobie setki pytań, na które w chwili obecnej nie mogłem uzyskać odpowiedzi.
Mogłem się tylko domyślać, nic więcej… Takie fifty-fifty. Jedynym rozwiązaniem było czekanie…
*Lisa*
- No idziemy?! – wydzierał się z dołu zirytowany Lou.
Chwyciłam torebkę i zeszłam do czekającej na mnie reszty.
- No wreszcie… - skomentował lekko znudzony Zayn. – A teraz uwaga, uwaga! Na dworze czeka na was mała niespodzianka drogie panie…
Spojrzałyśmy na siebie z Moni pytająco. Chyba obie się bałyśmy tego co wymyślili, bo ich pomysły były albo śmieszne, albo durne, albo niemoralne…
Otworzyłam drzwi wyjściowe i… beka.
- WTF?! Co to jest?! – wrzasnęłam śmiejąc się w najlepsze i jednocześnie przyglądając się temu czemuś <klik>…
- Nie pierdol… Wsiadaj. – rzucił zachęcająco Li.
Nie miałam najmniejszej ochoty tym ‘jechać’, ale w sumie nie miałam wyboru…
Do pary wybrałam Monicę, trudno najwyżej się zabijemy. Lou i Zayn oraz Niall i Liam byli razem.
- Jak się tym jeździ? – mruczałam pod nosem próbując wepchać kluczyki do stacyjki.
- Pokaż. – odparła blondynka wyrywając mi je.
Ruszyłyśmy.
- Ja pierdole. – komentowałyśmy na zmianę próbując utrzymać prostą linię.
Za to pozostali bawili się cudownie…
- Ihaaa! – wrzeszczał Zouis ścigając się z Niamem.
- Uważaj! Panią przejedziesz! – ‘skarcił’ Zayn swojego ‘partnera’. – Niech madame wybaczy.
Boże…
- A może zmienimy plany? – zaproponował w pewnym momencie Li. – Skoro nie ma nas w pełnym składzie to może golfa przełożymy na jutro? A dziś może wybierzemy się na plażę? Aquatics i inne…
- Mi to bez różnicy. Możemy zastosować plan B i iść na beatch. – odparłam.
Tak więc zmieniliśmy kierunek i pojechaliśmy na pobliską plażę.
Wysiadłam z tego pożal się Boże ‘auta’ nadal nie dowierzając, że przeżyłam to maksymalnie pojebaną podróż.
Raz-dwa zrzuciłam z siebie ciuchy zostając w morelowym bikini.
Chłopcy rzucili się na deski surfingowe, ale ja to akurat sobie odpuściłam. Oznajmiłam, że nie mam na to ochoty, ale tak naprawdę to nigdy w ręku nie trzymałam deski surfingowej, więc nie chciałam zrobić z siebie totalnego debila. Mon nie zostawiła mnie samej wymigując się, że też nie ma ochoty i że potem nadrobimy volleyball, usiadła obok mnie i zaczęłyśmy przyglądać się kocim ruchom chłopców.
Dorwali się do tych desek jak napalone banany a tak naprawdę żaden nich nie potrafił nawet dobrze na niej pływać.
- Możemy się dosiąść? – usłyszałam w pewnej chwili męski głos.
Obróciłam głowę w moim oczom ukazało się dwóch uśmiechniętych i nie powiem, przystojnych szatynów.
- Eeerrmm… Czemu nie… - odparłam z zawahaniem.
- Mike.
- Dave.
Usiedli obok nas a ja zauważyłam, że żaden z chłopców nie zerka w naszą stronę oprócz Lou… Ouuppss…
Włosi byli naprawdę mili, sympatyczni i bez żadnego pohamowania nas… podrywali.
Stwierdziłam, że trochę zazdrości Niallera podbuduje nasz związek, więc nie zwracałam na to co wyprawiają w wodzie tylko wtopiłam się w rozmowę.
Od słodkiego flirtowania wyrwał nas widok chłopaków wychodzących na brzeg.
- No to zapowiada się ciekawie… - pomyślałam patrząc na ‘lekkie’ zbulwersowanie blondasa.- No hej kochanie… - zaczął ponętnie Louis siadając obok Mon a następnie namiętnie ją całując.
Siedziałam lekko zdezorientowana powstrzymując śmiech.
- Co to jest? – dopytywał Nialler gdy podniosłam się z piasku.
- Co kochanie? O co chodzi? – udawałam, że nie wiem o co łazi szyderczo się uśmiechając a w odpowiedzi dostałam zabójcze spojrzenie mówiące: „Jesteś tylko moja. W nocy się przekonasz.”
Wzruszyłam ramionami i ponownie się uśmiechnęłam, żeby trochę wyluzował.
- No to jak się poznaliśmy… To może mały meczyk na dobry początek? – rzucił Zayn podbijając piłkę do siatki.
Stwierdziliśmy, że to idealny pomysł lecz Horan musiał znaleźć jakieś „ale”. Został przegłosowany, więc wszyscy w pełnym składzie (ja, Louis, Zayn, Mike oraz Niall, Monica, Liam, Dave) zaczęliśmy grę.
Uwielbiałam plażówkę, więc to był świetny sposób na rozluźnienie. Tak czy inaczej Mike nie zaprzestał podbojów wobec mnie… Trochę czułam się nieswojo, ale bardziej przeszkadzał mi jego wzrok, który cały czas czułam na sobie.
Akurat dostałam piłkę, więc przebiłam ją na stronę przeciwnika… prosto w ręce Nialla…
*Ttttsszzzzz!*. Ściął ją prosto… w twarz Mikea. Chłopak odleciał na dobre 5m. od miejsca, w którym stał.
Patrzyłam z przerażeniem na delikatnie zakrwawioną twarz Włocha pytając co chwilę czy nic mu się poważnego nie stało. Na szczęście nie…
- Nic mu nie będzie. – odparł szorstko blondas. – Możemy wracać?
Zerknęłam na niego z pogardą i wróciłam do cucenia szatyna.
W pewnym momencie poczułam lekkie pociągnięcie za rękę. Niaaallleeerrr…
Skierował nas w stronę drogi a następnie do domu nie zważając nawet na moje protesty...
Reszta chwilę potem dołączyła do nas.
*Julia*
Leżeliśmy z Harrym na dworze gapiąc się pusto w niebo. Nie było nic cudowniejszego w tym momencie… Czułam jego cudowny zapach, bezpieczeństwo…
- No siema zakochańcy! Pogodzeni? – usłyszeliśmy w pewnej chwili głos Li.
- O wróciliście? Idealnie, choć pomożesz mi zrobić coś do jedzenia, bo samemu mi się nie chce. – odparł Hazz porywając go do kuchni.
Na pożegnanie dostałam buziaka w czoło. W tym samym czasie z piętra słyszałam jakąś zawziętą dyskusję z lekką nutką kłótni. Olałam to i ruszyłam w stronę jadalni.
*Lisa*
- Powiesz mi do cholery co to miało być?! – dopytywałam ze wzburzeniem.
- O co ci chodzi? – odpowiadał próbując robić ze mnie debila.
- Horrann… - wysyczałam, bo dość miałam tej rozmowy, która nic mi nie dała.
- Oj, dobrze wiesz, że kocham cię najbardziej na świecie… Nie moja wina, że jestem zazdrosny o każdego chłopaka… - wymamrotał lekko przygryzając dolną wargę.
- Głupek… - pokiwałam głową zamykając mu usta pocałunkiem.
*Harry*
Zjedliśmy obiad a następnie poszliśmy do basenu żeby się trochę odprężyć. Dziewczyny poszły na spacer, więc zostaliśmy w piątkę. Obgadaliśmy sprawy z zespołem, jak to będzie po tych wakacjach, bo już niedługo ich koniec… Czekały nas zmiany…
Potem wróciły dziewczyny a o 19 już zostaliśmy z Jull ‘forever alone’, bo reszta poszła do klubu a my nie mieliśmy na to ochoty.
- Film? – spytała wskazując na płytkę.
Pokiwałem głową i skierowałem się do kuchni. Wziąłem jakiś popcorn, coś do picia i wróciłem do salonu.
Nie wiem co to było, ale chyba jakieś romansidło. Nie oglądałem tego od samego początku. Gapiłem się pusto w ekran albo zerkałem na Jull. Ta jednak z zaciekawieniem oglądała wcinając popcorn.
Odwróciłem głowę wpatrując się w jej niebieski tęczówki. Lekko się nachyliłem muskając jej szyję. Delikatnie się odchyliła nie spuszczając wzroku od telewizora. Nie dawałem za wygraną i powtórzyłem tę czynność jeszcze raz robiąc jej malinkę.
- Harry? – spytała z lekkim dezorientem.
Wzruszyłem ramionami zamykając jej usta pocałunkiem. Delikatnie objąłem dłońmi jej policzki zatapiając się w tym co robiliśmy. Nie protestowała błądząc rękoma po burzy moich loków. Jeździłem opuszkami palców po jej biodrach powolnie wsuwając je pod bluzkę. Szybkim ruchem ściągnąłem ją z niej a ona nie pozostała mi dłużna robiąc to samo. Wpijała się zarówno jak i w moje usta jak i swoje paznokcie w mój nagi tors. Burza gorących dreszczy przechodziła przez moje ciało. Po chwili na podłodze wylądował również jej beżowy, koronkowy stanik.
Podniosłem się z kanapy pociągając za sobą brunetkę. Skierowaliśmy się ku górze. Schody były największym wyzwaniem, na którym polegliśmy. Pocałunki przeradzały się w bardziej namiętne a dłonie odważniej błądziły po naszych ciałach.
Wreszcie jej zatrzymały się na moim pasku od spodni. Odpięła go bez problemu a ja pomogłem je jej ściągnąć. Dziewczyna sama ściągnęła z siebie krótkie, rainbow’owe shorty, więc oboje zostaliśmy tylko w dolnej części bielizny. Wreszcie pokonaliśmy niezmiernie, ciągnące się w nieskończoność schody i weszliśmy na piętro. Otworzyłem drzwi i weszliśmy do mojego pokoju…
_______________________________

Ale długi ;O nie zasnęliście? xd hahah nudny :<
no więc tak <znowu się rozpiszę xD> : może tak od początku... żeby nie było, mówię teraz o całym blogu, nie o rozdziale. Co raz poważniej rozmyślam zakończenie go. Nie podoba mi się... Fabuła, boże jest beznadziejna jak do tej pory. Taka dziecinna, prosta i lekko bez sensu. Mam mały pomysł na nowe opowiadanko. Takie bardziej poważne, doroślejsze, delikatnie mówiąc ''jebiące psyche". Nie takie bez sensu z prostą fabuła, takie trochę inne. No ale jeszcze nie wiem, bo chciałabym to dokończyć, ale nie podoba mi się :<
Pozdrawiam i liczę na szczere opinie xoxo